U gebruikt een te oude browser om deze site te zien zoals het bedoeld is. Upgrade! (bij voorkeur hier.)

Wandeling B! Zij die nooit in Echternach zijn geweest snappen mij niet, de rest wel. B is namelijk de meest spectaculaire wandeling die er hier in de aanbieding is. B is mooi, gaaf, geweldig! Kortom, de dag.

Nog steeds is het lekker warm weer hier in Luxemburg, we keep our fingers crossed, dus drijf-drijf de tent weer uit. Doesj, ontbijt met broodjes en brie (ook nog wat voor de lunch gemaakt) en 11:30 op stap. Beetje eerst over bekende weg, maar al gauw gaat het steil omhoog over een be'tegel'd pad (kasseien). Aan het eind werden we beloond met een uitzicht over de vallei waar Echternach in ligt.

Door het bos verder, gestaag stijgend, tot we plotseling de eerste rotspartijen tevoorschijn zien komen. Omhoog (trouwens ook een paar al dan niet recente instortingen gezien, tonnen steen naar beneden gevallen!) en omhoog met trappetjes.

En dan staan we ineens in de Gorge du Loup. Steile wanden links en rechts, vrij schemerig, toch nog groen. En modder! De trappen (wat zijn het er veel hier) zijn belegd met een laag oude bladeren, en duidelijk is te zien dat er veel mensen hier lopen...

 

Sommige treden zijn half of helemaal verzakt omdat er een steun is weggevallen of -gespoeld. In de Gorge konden we links en rechts omhoog, beide via een trap, eerst naar links. Daar was een mooi panoramapunt, de Paulsplatte. Helemaal omgeven met hekken, dat was ook nodig, want na het hek gaat het steil omlaag. Die hekken zitten trouwens al best lang op hun plek, want de bomen waar ze aan vast zitten of waar ze tegenaan leunen zijn helemaal overgroeid met bast en hout. Op het einde van het hek zat een panoramaschijf, helemaal verroest.

Mooi uitzicht, wel beetje tussen de bomen door loeren. Weer omlaag, daarna rechts in de Gorge omhoog. Een iets lager punt om uit te kijken, maar wel eentje op een losstaande rotspiek.

 

Daar hadden ze, bovenaan, een bankje staan, en ook een (vrij smal en hoog!) brug van BETON gebouwd, de gekken! De enige weg naar boven was daar via dat trapje, ik wil niet weten hoe vaak dat lopen is met cement op je rug. Daar heb ik trouwens wel vaker van opgekeken, deze vakantie; overal waar 'gebaande paden' zijn vind je op de gekste en onbereikbaarste plaatsen beton, grind, trappen en hekwerken. Wie legt die dingen toch aan? Misschien toch een helikopter gebruikt...

Om terug te komen op bovenaan het uitzichtpunt: daar was een stukje van naar beneden gestort, het hek hing een beetje scheef, miste wat fundament. De foto's gaan erg snel hier.

 

Weer doorlopend komen we in de Breche du Diable, waar we nieuwsgierig een zijgang (met ingestorte trap!) induiken, maar snel weer uitkomen (te donker). En dan in het net zo snel als het begon ineens weer afgelopen met de rotsen, door het bos naar beneden en sta je voor je het weet weer bij de weg (waar een 'autopedèstre' begint, een van de vele). Rustpuntje met brood en drinken.

Nog een Nederlandse toerist (een van de VELEN hier) op weg geholpen met z'n ANWB-gidsje en weer verder richting Berdorf (en die toerist inhalen natuurlijk). Het pad voert ons door een labyrint van rotsen (dat lijkt zo van een afstandje, het eigenlijke pad is niet moeilijk te vinden, want vrij platgetreden door al die voeten die erop gelopen hebben) . Langs een grote rots (Perecop) weer bij de weg uitgekomen (bij alweer een parkeerplaats, waar alweer een rondwandeling gestart kan worden).

 

We besluiten hier niet te stoppen en om te keren (via een andere route), maar door te lopen tot we in Berdorf zijn (6 km heen, 7 terug). Via een amphitheater in de rotsen (al dan niet authentiek, da's lastig te zien... Er stond een tekst in de rotsen gebeiteld over scouts enzo, onderstreepte letters vormden het woord 'Eischenpaul'.

 

Eenmaal in Berdorf (van lopen over asfalt wordt je WARM!) van B afgestapt, stukje zelf genavigeerd en op G overgegaan, eentje die terugvoert in de richting van Echternach. Niet heel spectaculair allemaal, gewoon door het bos isoaltitude over een vrij steile helling (we zijn verwend). Wel rommelt het in de verte, dus de pas gaat erin. Via F en A komen we bij een pad uit dat direct naar de camping leidt. Bij de overgang naar A is nog een klein en mooi watervalletje, waar we het laatste broodje eten.

Precies op tijd, net voor de regen, zijn we weer bij de tent terug (16:30, 15 kilometer gelopen, weer ongeveer 3 km/u gemiddeld met rustpauzes, zoals deze hele vakantie). Helaas moeten we nog shoppen, dus weer op weg. Weer thuis toastjes met brie gegeten, en daarna ook gewoon normaal avondeten. Nu schrijf ik dit, en dus houdt het verhaaltje op.

Ohja, omdat er morgen (zondag!) geen bus gaat naar Beaufort (behalve met een omweg via Luxemburg-stad), wat onze volgende stop is, gaan we dus met rugzak lopend, en de eerste stop is... Berdorf! Dus voor morgen: zie vandaag!

Reggy

PS. Ik heb vandaag weer mijn ouders gebeld: 5:19. Er lag net trouwens een dood aangereden grijs eekhoorntje op de weg toen we gingen afwassen. Bij de wandeling was ook een leuke witte hond die erg heppie in het water was (klonk lief :o) 'T is al 23:55 en ik val nog niet om. Goed hé!